reşat nuri güntekin

1889'da i̇stanbul'da doğup 1956 yılında londra'da hayata gözlerini yuman türk yazar. 1912 i̇stanbul üniversitesi mezunudur. eserlerinin büyük kısmı televizyon dizisi haline getirilip büyük bir kitle tarafından yoğun ilgiyle karşılanmıştır. (bkz: çalıkuşu) (bkz: yaprak dökümü) (bkz: dudaktan kalbe) (bkz: acımak) (bkz: yeşil gece)

" siz beni insanlıktan, saffetten, samimiyetten, sevdadan iğrendirdiniz. " (bkz: köşklerdeki yasak aşkların edebiyata etkisi)

5. sınıf dönem ödevi konum bu adamdı. herif hakkında bir bilgiye sahip olduğum için o kadar sahiplendim ki geceleri keşke ölmeseydi diye hayıflanmaya başlamıştım. bir ara millete çalıkuşu'nu anlatıp anlatıp duruyordum. ruhun şad olsun reşat, iyi kafa yaşattın bana.

"ben, aşkı evvela derin bir merhamet zannettim..."

reşat nuri ayçiftin

muhteşem bir toplum bilimci. türk toplumunu bu denli iyi analiz edip bunu eserlerine yansıtan nadir yazar ve aydınlardan. mizahi yönü en üst seviyede. eserlerinin hemen hemen hepsi ya film ya da dizi olarak çekilmiştir. kesinlikle çağının çok ötesinde bir yazar. (bkz: değirmen)

(bkz: çalıkuşu) romanını 14 yaşımda okumuş ve kitaplara sayesinde yeniden sımsıkı bağlanmıştım. içimde yeniden bir dünya kurmuştum. harika bir yazardır. ayrıca atatürk'ün en sevdiği kitaptır.

saklamaya çalışma, nafile. sevda çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor. (bkz: çalıkuşu)

"diş ağrısı çok fena şey enişte, dedi. fakat yeri belli olan, ağrılardan korkmamalı. derinlerden gelen bazı ağrılar var ki..."

"hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem ölüyor. işte üç sene evvel bir sonbahar akşamıyla beraber ölen genç kızlık rüyalarım, kendi küçüklerim, sonra munise, onun arkasından belki kalbimin öksüzlüğünü avuturlar diye ümit ettiğim talebelerim. yavrularını tehlikede gören bir ana kuş hırçınlığıyla üstlerine titrediğim bu şeyler, sonbahar yaprakları gibi birer birer sararıyor, dökülüyor. daha yirmi üç yaşıma girmedim; yüzümden, vücudumdan çocukluğun izleri silinmedi; halbuki gönlüm, baştan başa bütün sevdiklerimin ölüleriyle dolu."

"yan yana yürümeye başladık. yeni yakalanmış bir kuşun yüreği, göğsünde nasıl atarsa benimki de öyle atıyordu. fakat zannediyorum ki, beni bıraksa da artık kaçmaya kuvvet bulamayacaktım."

"saklamaya çalışma, nafile. sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor."

"sandıklar dolusu kitap okuyorum senelerce etrafımdakilerle ve kendi kendimle çarpışıyorum, birçok sevgilerimi, meyillerimi, ümitlerimi, kan ve göz yaşlarına bakmadan boğazlıyorum. bütün bu didinmeler niçin? kafamı rüya ve esatirden temizlemek, istiklallerin en güç elde edileni olan fikir istiklâline erişmek için değil mi?" (bkz: gökyüzü) 1935

" benim gibi derbeder bir biçareye tokat atmaktan kolay ne olur? "

"yalnız şu vardır ki, kaybolan haysiyet ve namus bir daha geriye gelmeyecekti."

olmazsa olmaz. (bkz: yaprak dökümü )

'aynı duayı birbirinden habersiz eden iki insan, er ya da geç birbirlerine kavuşurlar.' - bu sözü yeni gördüm ve çok hoşuma gitti. (bkz: çalıkuşu)